Terapia analityczna jest nurtem wywodzącym się z psychoanalizy. Opiera się na podobnych założeniach, a różnice dotyczą głównie technik pracy terapeuty z pacjentem. Zachowane są natomiast założenia teoretyczne psychoanalizy.

W terapii analitycznej częściej bada się aktualną sytuację pacjenta niż koncentruje się na jego przeszłości. Tematem pracy terapeutycznej są trudności w obiektywnym spostrzeganiu rzeczywistości wynikające głównie z przeżywania silnych emocji, związanych na przykład z deficytem zaufania czy niską samooceną. Celem terapii jest rozwiązanie wewnętrznych konfliktów u których podłoża najczęściej leży niezaspokojona potrzeba miłości, opieki czy
uwagi. Terapia pozwala także na wykształcenie większej dojrzałości psychicznej. Długość trwania terapii i częstotliwość sesji zależne są od konkretnego problemu terapeutycznego. W przybliżeniu można podzielić je na:

 

Konsultacje wstępne
są to 2-3 pięćdziesięciominutowe sesje, które pozwalają na określenie problemu terapeutycznego i ustalenie zakładanego celu psychoterapii.

Psychoterapia indywidualna
to pięćdziesięciominutowe sesje odbywające się 1-2 razy w tygodniu. Ich celem jest rozwiązanie problemu terapeutycznego zdefiniowanego na początku terapii.

Psychoterapia par
1,5 godzinne sesje, odbywające się dwa razy w miesiącu.

 

Psychoterapia indywidualna młodzieży
pięćdziesięciominutowe sesje 1 lub 2 razy w tygodniu.

Psychoterapia grupowa
1,5 godzinne sesje z udziałem psychoterapeuty i innych członków grupy (do 8 osób), odbywające się raz w tygodniu w godzinach wieczornych. Psychoterapia grupowa służy pogłębieniu wiedzy o tym, jak funkcjonujemy w szerszych relacjach społecznych.